Dagje waterballet in Busch Garden

Vandaag was het idee om voor de laatste dag naar Busch Garden te gaan, maar niet te vroeg zodat we tot laat zouden blijven (het park is op vrijdag en zaterdag tot 0.00 open). Als wij opstaan is het buiten volledig bewolkt en als Wim terugkomt van brood halen voor het ontbijt heeft hij al een gigantische bui onderweg gehad. Wij kijken naar de weersverwachtingen voor Tampa en besluiten ondanks de niet zo goede vooruitzichten toch te gaan, want de toegangskaarten voor BG (en Seaworld) zijn nog maar 3 dagen geldig.

Wij vertrekken rond half 11 en rijden ongeveer een half uurtje later het noodweer in, en het is echt noodweer, het regent fors en er komt geen einde aan. Na een half uur rijden wordt de regen eindelijk wat minder maar het blijft doorregenen. Het noodweer komt ons letterlijk achterna dus daar gaan we ook bij BG mee te maken krijgen. Topoverleg in de auto, de kinderen willen toch graag naar BG want het zal toch op een gegeven moment echt wel beter worden en er zijn ook nog wat shows die we kunnen kijken.

 

We halen bij de dollar family die we dichtbij BG zien 4 poncho's en rijden door naar de parking. Het regent nog steeds en er zijn al veel auto's weer weg want er is ruimte genoeg op het parkeerterrein. We parkeren precies in de rij waar het treintje stopt dat je naar de ingang brengt, trekken onze poncho's aan en stappen in de trein, nadat vertrekkende gasten allemaal met poncho's aan zijn uitgestapt.

 

We gaan eerst wat drinken en wat eten en kunnen dan door naar een show Iceploration in een theater dus dan zitten we droog. Echter zoals de titel al aangeeft is het ijskoud in het theater, er wordt geschaatst op ijs, dus de poncho's kunnen uit maar jammer genoeg hebben wij geen vestje mee of iets om het wat warmer te krijgen. De show is mooi maar het bleek dat wij deze 2 jaar geleden al hadden gezien.  Als wij na ruim 40 minuten weer buiten komen regent het nog steeds en gaan wij in de safaritrein (zitten wij weer droog).
Tijdens deze toer, waarbij wij  giraffen, neushoorns en nog ander wild zien, stopt het met regenen en daarom gaan wij bij het volgende station eruit, zodat de eerste achtbaan opgezocht kan worden.

 

Het is de Kumba, ik pas weer op de tassen en de wachttijd is slechts een minuut of 5 dus snel staan Wim, Ronald en Chantal weer naast mij. 

Ik vraag of zij nog een keer willen en Ronald en Chantal willen dat zeker en zullen dan voorin gaan  zitten terwijl Wim een sanitaire stop houdt (door spanning of door al dat water?).

Ik probeer een foto te maken van de frontrow maar het gaat zo snel dat het waarschijnlijk niet te zien is (als ik hem vergroot zie ik toch Ronald en Chantal uiterst rechts vooraan zitten, maar dat komt alleen omdat ik weet dat Ronald zijn felgele shirt aanheeft).

Als Fonald en Chantal eruit komen staat Tal haar gezicht eerder op huilen dan lachen en ik denk eerst dat zij het niet fijn vond om helemaal vooraan te zitten, maar ze meldt dat ze volgens haar 2x gestoken is in haar rug en dat het heel veel pijn doet. Ze heeft een jumpsuit aan dus we kunnen niet makkelijk kijken op haar rug maar Wim ziet wel al dat het heel erg rood is dus wij gaan direct op zoek naar de EHBO post.

Daar aangekomen is het inderdaad duidelijk dat zij 2x op haar rug is geprikt door een wesp die vlak voor de start bij de Kumba in haar jumpsuit is gevlogen zonder dat zij het gemerkt heet en  haar 2 x heeft gestoken (Chantal heeft al een panische angst voor wespen in Nederland sinds zij als kleuter een keer gestoken is dus als zij iets had gezien had zij echt wel gereageerd.)
Wij krijgen een pipet met groen smeersel erin wat op de bulten gesmeerd moet worden tegen de pijn en zwelling (er zit geen angel in) , er wordt gemeld dat het nog wel even pijn blijft doen alvorens het spul zijn werk doet, in een aparte behandelkamer smeer ik het erop en dan komen even de echte tranen van pijn en de schrik maar daarna gaat het weer redelijk.

 

Chantal heeft even geen zin om een achtbaan in te gaan en daarom gaan we de kangeroes voeren, ook nog iets wat we graag willen doen.
Onderweg komt een eekhoorntje nieuwsgierig kijken of er wat te halen valt, terwijl het weer begint te regenen.
Wij gaan de kangeroes voeren en net als het bakje voer bijna helemaal op is, wordt ons verzocht om de ruimte te verlaten omdat er (weer) onweer aankomt.

 Wij zien dat er over 20 minuten een show zou moeten beginnen aan de andere kant van het park (want door het naderende onweer zijn alle buitenattracties weer dicht) en lopen daarom door wederom een fikse regenbui naar die kant toe. Het park ligt er verlaten bij want iedereen is aan het schuilen.
Wij maken de doorsteek bij de gorillas omdat je daar aan een kant het chimpansee/gorlla verblijf in loopt en aan een andere kant er weer uitloopt om toch proberen om een glimp van de beesten op te vangen maar behalve schuilende mensen zien wij geen aap, totdat er vlak voor ons in de bosjes een geluid van apen te horen, hahaha, het blijken 2 negroide jongens te zijn die proberen hun familie die voor ons loopt te soppen in de regen te laten schrikken, erg lachwekkend en zo lopen wij toch lachend verder in de regen die echt naar beneden stort.

Bij de show aangekomen gaan wij na even wachten het theater in, vanwege het enorme slechte weer hebben zij de aanvangstijd wat verschoven en begint de show een half uurtje later, maar in tussen zitten wij binnen op een mooie droge plek (terwijl de gympen van de mannen en schoentjes van Chantal doorweekt zijn) in dit keer een prima temperatuur.
De show met allemaal dieren is erg leuk ( night critters) maar er mag niet geflitst worden dus ik besluit gewoon maar van de show te genieten. Na afloop kun je nog even langslopen bij sommige "sterren"die meegespeeld hebben met de show, waarvan sommige geaaid mogen worden maar andere ook niet :)

Als wij uit dit theater komen regent het nog licht maar wanneer wij vragen om de weersverwachtingen krijgen wij te horen dat er alles aan gedaan wordt om de achtbanen snel te kunnen inzetten want er komt nog meer slecht weer aan.
Daarom snel naar de Montu want die is niet al te ver weg en die doet het in ieder geval volgens het overzichtsbord. De wachttijd bij de Montu  zorgt ervoor dat Wim, Ronald en Chantal meteen 2 x achter elkaar gaan  want je kan het maar beter gehad hebben. Ik maak een foto van Ronald vlak voor dat ze de lucht ingaan.

Helaas doet de Cheeta Hunt het niet en nadat Wim en Ronald nog 2 x in de Sheikra zijn geweest (ook 1 x front row) besluiten wij het park rond half acht uit te gaan want het is klaar, over en uit.
Op de terugweg zien wij op 4 verschillende plekken autos die duidelijk over de kop zijn gegaan, wij nemen aan door het noodweer van afgelopen uren.

Wij sluiten deze waterballet dag af bij de Applebees, omdat deze zo lekker dichtbij de villa zit waardoor wij snel na het eten weer thuis zijn. Wij komen rond 9 uur aan en het is zo druk dat wij een klein half uurtje moeten wachten voordat wij aan tafel kunnen. Grappig genoeg komen wij terecht op precies dezelfde tafel als afgelopen dinsdag met dezelfde serveerster, die ons meteen herkent en zegt, welcome back, my name is still  Samantha, nice to see you again.
Na een geslaagde maaltijd, komen wij in de villa aan, waar alle spullen die wij aan hebben gehad vandaag in de wasmand verdwijnen en alle gympen en schoenen die nog steeds doorweekt zijn in de tussenruimte bij de wasmachine worden gestald. Morgen maar eens kijken of ze al een beetje droog zijn.
Onze laatste week is vandaag ingegaan, ik kan mij niet herinneren dat wij de andere keren dat wij geweest zijn, zo'n slechte dag qua weer hebben gehad, dus ik hoop oprecht dat dit een eenmalig gebeuren blijft en wij de rest van de week weer "normaal" weer hebben.