31 juli nog een rondje Miami met even grote schrik en de reis

31 juli
Na een redelijke goede nacht (want het is toch anders met zijn vieren op een kamer in 2 queensize bedden) word ik rond half 9 wakker en probeer via de mifi online in te checken voor onze vlucht van Londen naar Brussel  Het blijkt dat wij al door British Airways ingecheckt zijn en ik kan de stoelen die voor deze vlucht geboekt staan niet online wijzigen. We gaan kijken of we dat later vandaag op het vliegveld kunnen laten veranderen bij een balie van BA want we hebben nu stoel 7A, 8A, 9A en 13A, hoe onlogisch!!. Ook al is het maar een uurtje, je wilt toch het liefst bij elkaar zitten of in ieder geval 2 aan 2 en niet zoals het nu neergezet is. Voor de vlucht van Miami naar Londen met Virgin had ik gisteren al ingecheckt maar wij hadden al van te voren stoelen met extra beenruimte geboekt dus eigenlijk was het niet echt nodig.

Rond half 10 komt de rest in actie want we willen om 10 uur gaan ontbijten en dan na het ontbijt nog wat uurtjes op verschillende plekken in Miami rondkijken.
Mooi op tijd gaan we ontbijten en het ontbijt is prima maar eerlijk gezegd niet zo luxe en veelomvattend als ik zou verwachten voor een Hilton. Wij moeten de vouchers van het ontbijt op tafel neerleggen en kunnen ons gang gaan bij het buffet, we laten allemaal een eitje maken door de kok en nemen wat fruit, zoete broodjes of pannenkoekjes. Als wij genoeg hebben ontbeten wordt de rekening bij ons neergelegd, waarop de prijs voor het ontbijt met de pen is doorgehaald en de vouchers eraan vast zijn geniet. De prijs voor 4 personen was $100, waarop Ronald zegt voor dat bedrag hebben we gisteren bijna avond gegeten in plaats van ontbeten. Je bent toch gek als je dat bedrag voor dit ontbijt gaat betalen. Er worden nog meer vergelijkingen gemaakt door hem met de all-in vakanties in bijvoorbeeld Griekenland en Turkije waarbij het ontbijt minstens zo uitgebreid en goed is als hier maar waar je voor dat bedrag de hele dag eten en drinken hebt. Geweldig!! Maar toch leuk om een keer meegemaakt te hebben en zeker omdat wij dit bedrag er niet voor hoeven te betalen.

Wij checken uit na het ontbijt, laten de koffers achter bij de portier en gaan op pad, ik zoals afgelopen 3,5 week met een tas, waarin mijn handtas zit, waarin dit keer vanwege ons vertrek naast mijn mobiel en portemonnee ook onze paspoorten inzitten . Ik doe altijd mijn fotocamera in een zijvak van de tas zodat ik die snel kan pakken. Onze eerste stop brengt ons bij de wijk Coral Gables naar het Biltmore hotel. Wij parkeren de auto vlakbij de golf court waar Bill Clinton graag een balletje slaat en gaan het hotel in, lopen een rondje in de lobby, waar toevallig van een model fotos worden gemaakt en kijken in de volières waar schitterende vogeltjes zitten. Ook nemen wij nog even een kijkje bij het zwembad en dan nemen wij nog een ijswatertje uit de lobby en gaan weer naar buiten. Wij rijden daarna nog een rondje in deze wijk waar hele mooie huizen staan en bij een open groot veld is zelfs een golfbaan aangelegd zodat een aantal villa's hun eigen golfbaan voor de deur hebben.

Vervolgens rijden wij naar het Financial District waar wij verschillende gebouwen even van dichtbij willen gaan kijken. Het lukt ons om de auto op een straat afstand van de hoofdstraat te parkeren en wij lopen eerst even naar een mooie uitzichtplek toe op het water voordat wij richting de hoofdstraat lopen. Wij maken een toiletstop in het Mariott hotel waar op de toilet in de spiegel een tv te zien is dus daar maak ik even een foto van en doe de fotocamera in plaats van in het zijvak in de tas in de tas zelf. Buiten aangekomen lopen wij naar de hoofdstraat en staan meteen bij een gebouw wat op ons lijstje staat dus ik pak de camera uit mijn tas en maak wat fotos van het gebouw. Wim en Ronald lopen even naar binnen en ik wil de camera terug stoppen in het zijvak maar mijn tas staat open omdat ik daar net de camera uit heb gehaald en ik zie mijn handtas niet in de tas zitten. Ik schrik mij echt dood, het zal toch niet zo zijn dat ik net gerold ben, gvd... (ik hoor mij zelf meteen de woorden van gisterenochtend nog tegen Alison zeggen, ik ben Amsterdamse dus wel wat gewend). Ik ren achter Wim en Ronald aan naar binnen en roep dat mijn handtas weg is. Wim denkt dat ik hem wellicht in het Marriot vergeten ben en wil die kant op rennen maar ik weet zeker dat ik dat niet heb gedaan en ik heb echt niet gemerkt dat er iemand uberhaupt in mijn buurt is geweest maar twijfel nu opeens heel erg of ik hem vanuit de auto wel in mijn tas heb gedaan, dus met een spurt terwijl het letterlijk begint te donderen boven onze hoofden rennen wij eerst ruim 5 minuten terug naar de auto. Tijdens deze spurt, waarbij 5 minuten dan erg lang duren, gaat er van alles door mijn hoofd, het is 3 uur smiddags, als ik inderdaad gerold ben hoe krijgen we dan in godsnaam gedurende de paar uur die we nog hebben 4 paspoorten geregeld, dat gaat nooit lukken, wat moeten we dan, pffff.

Wim is als eerste bij de auto en gelukkig ben ik alleen zo blond geweest om de handtas met alles erin gewoon midden op de dag in Miami in de auto te laten liggen!!!!!!!!!!!!!!!!!! Wat was dat enorm schrikken, en nadat met name ik ben bijgekomen en Wim, Ronald en Chantal het erover eens zijn dat ik toch ook vandaag weer voor het nodige avontuur heb gezorgd (LOL) gaan wij nog even terug om rond te kijken bij een aantal andere gebouwen maar dit doen wij wel erg snel want het gedonder boven onze hoofden wordt steeds harder en het begint zachtjes te regenen. Voordat de bui echt losbarst zitten wij weer in de auto (met tas en handtas erin :))

Het blijft lang erg hard regenen en daarom besluiten wij rustig wat te gaan eten en daarna nog even een milkshake en/of frozen yoghurt te halen en daarna in plaats van nog een tussen stop te maken maar naar het hotel terug te gaan waar wij vanwege diezelfde regen geen duik meer nemen in het zwembad maar ons omkleden in het hotel en daarna een uurtje vroeger dan gepland richting het vliegveld gaan. Wij zitten zoals al aangegeven recht tegenover het vliegveld en zijn er binnen 10 minuten maar zien op de andere rondwegen van het vliegveld enorme files staan. Wij leveren de auto in (ook hier is het erg druk maar worden we vlot geholpen) en om 6 uur zijn wij de koffers kwijt (die weer direct doorgelabbeld zijn naar Brussel) en hebben de boarding passen in ons bezit, maken een stop bij de counter van BA waar ze ons prima helpen door ons voor de vlucht van Heathrow naar Brussel op 2 rijen te zetten in plaats van op 4 verschillende plekken achter elkaar en krijgen daar ook meteen onze boarding passen mee voor deze vlucht.
Wij gaan nog niet door de douane naar de gate en blijven nog even wandelen en rondkijken in het grote gedeelte van het vliegveld, hier nemen we ook nog wat te eten, waarna we een anderhalf uur voor vertrek door de douane gaan. De check bij de douane gaat redelijk vlot en bij de gates aangekomen is het erg druk. We vinden nog wel een plek voor ons vieren en blijken bij een Nederlandse opa en een oma te zitten die met hun 5 kleinkinderen ieder jaar op vakantie gaan in Florida. Zij vliegen met BA naar Heathrow en hebben in ieder geval 1 uur vertraging want vliegvelden van Tampa en Orlando zijn de hele dag (of een groot gedeelte van de dag) door noodweer dicht (geweest) en alle vluchten worden nu via Miami uitgevoerd.
Ik informeer even bij de Virgin balie maar de bedoeling is dat wij nog steeds volgens planning om iets over 9 gaan boarden om om 21.50 te vertrekken. Uiteindelijk begint het boarden van onze vlucht vrijwel gelijktijdig met de vertraagde vlucht van BA en aangezien de 2 gates naast elkaar zitten is het erg druk. Wij worden per rij opgenoemd en gaan met de midden rijen waar wij zitten als een van de laatste het vliegtuig in, en zitten om 21.45 in het vliegtuig (helaas geen extra stoel vrij naast ons) we missen het slot en gaan uiteindelijk met 3 kwartier vertraging de lucht in.

Ronald begint meteen met slapen want dat helpt in combinatie met de luchtziekte tabletten het beste om te voorkomen dat hij ziek wordt. Hij maakt dan ook geen gebruik van het entertainment systeem en van de maaltijd die aangeboden wordt (aan die maaltijd heeft hij ook niet echt iets gemist, beef of kip terriyaki, die beiden niet echt geweldig waren). Ik begin wel met een filmpje kijken maar besluit dan toch ook na een uurtje te proberen wat te slapen, helaas lukt dat niet echt, voor mij zit een vader die alleen reist met 2 kleine kinderen waarvan het meisje van een jaar of 2 dat recht voor mij zit, de hele reis negatieve geluiden heeft gemaakt, de ene keer was het huilen en de andere keer intens hoesten, vervelend voor haar maar ook voor mij, want het lukte mij niet om die geluiden buiten te sluiten. Als ik regelmatig achterom kijk, zie ik dat Wim en Chantal ook beide voortdurend wakker zijn, de enige die goed lijkt te slapen is Ronald, erg lekker voor hem. De vlucht gaat verder prima en van de 3 kwartier vertraging wordt er een half uur onderweg ingehaald.

Wij hadden een overstaptijd van 2 en half uur, dus nog steeds 2 uur en een kwartier, dat moet makkelijk lukken maar dat viel dus fors tegen. We moesten van terminal 3 naar terminal 5, dit gaat per bus maar daar leek de wachttijd zoals die  bij een gemiddelde Universal attractie. Gelukkig konden wij nog net met bus nummer 2 mee maar we waren echt de laatste die erbij konden. Aangekomen bij terminal 3 moesten wij naar een bepaald gedeelte toe waar wij weer in een gigantisch rij kwamen te staan, dit was een rij waarin je boarding passen werden gecheckt, waarbij de rij zonder overdrijven zeker een uur duurde. Voordat wij in die rij kwamen stonden we eerst te wachten totdat wij in de boarding pass rij mochten aansluiten waarbij medewerkers van het vliegveld op zoek waren naar passagiers die naar NY of Miami moesten. Voor ons mocht een stel wat om 14.00 uur vloog uit de rij om via de fast track te gaan (het lijkt net een attractiepark) en aangezien onze vlucht om 13.55 vertrok liet Wim onze instapkaarten zien aan de medewerker, hij zij dat hij zo bij ons zou terugkomen omdat hij eerst even verder moest voor NY en Miami reizigers. In de tussentijd kwam de rij weer in beweging en leek het erop alsof wij in de enorme rij voor de boardingpassen moesten aansluiten, maar wij schoten een andere medewerker aan van het vliegveld en lieten onze boarding passen zien waarna zij ons verwees naar de fast track rij, daar waren we binnen 5 minuten door de boarding pas controle en kwamen toen bij de douane check terecht waar we ook ruim 15 minuten hebben staan wachten voordat we erdoor waren. Uiteindelijk waren wij 10 minuten voor boarding aanvang bij het gate gedeelte waar wij even wat te drinken hebben gehaald en wat chips hebben gegeten. Daarna begon het boarden en zijn we met 20 minuten vertraging uiteindelijk de lucht ingegaan. Voordat we de lucht in waren, waren Chantal, Wim en ikzelf al aan het slapen, het uurtje in de lucht hebben wij ook nog even wat powernaps gedaan en om iets over 4 landen we op Brussel.

Voordeel van Brussel, de koffers zijn er heel erg snel en omdat op zondagmiddag de shuttle van van der Valk niet rijdt was de afspraak dat wij contact met ze zouden opnemen zodat zij een taxi zouden sturen (dit zou dan wel op onze kosten zijn maar via hun bemiddeling slechts rond de 12 euro kosten) Het duurde best wel lang voordat ik contact had maar na het contact was de taxi er zo en om kwart voor 5 zijn wij bij het van der Valk hotel. Terwijl ik afreken met de taxi chauffeur, die eerst even binnen heeft gecheckt of hij geen voucher van het hotel krijgt, staan wij bij de balie waar een uiterst geïrriteerde Nederlander een uitrijdkaart eist en aangeeft dat hij de taxi niet betaald omdat het niet zijn probleem is dat de shuttle niet rijdt. Op zich heel vreemd want dit staat heel duidelijk op de site en ook toen wij incheckten is dat meteen aan ons gemeld, de medewerker aan de balie is uiterst beleefd en geeft aan dat hij het nu zal regelen met de taxichauffeur maar dat bij een volgende keer de kosten echt voor meneer zelf zijn. De man loopt zonder wat te zeggen met zijn uitrijdkaart weg en aangezien ik net zelf de kosten heb betaald, maak ik daar uiteraard een opmerking over tegenover de medewerker. Hij vraag mij of onze taxichauffeur er nog is, maar deze is al vertrokken. Als compensatie biedt hij ons een drankje in de bar aan en dat vinden wij prima voordat wij op weg gaan. Hij zoekt onze autosleutel op, want bij het arrangement dat wij geboekt hadden zat ook een autoschoonmaakbeurt en daarvoor hadden wij de autosleutel achter gelaten. Het opzoeken van de sleutel duurt best lang maar hij komt tevoorschijn en met een uitrijdkaart en de sleutel gaan wij vast de garage in om de koffers in de auto te zetten, waarna wij wat zullen gaan drinken op het terras en dan richting huis gaan.
Bij de auto aangekomen staat onze auto er nog net zo bij als dat wij hem 4 weken geleden hebben neergezet, niets geen wasbeurt of iets dergelijks, tja, we gingen toch sowieso weer naar boven maar ik ga vast vooruit, terwijl Wim en de kinderen de koffers regelen. Bij de balie aangekomen schrikt de medewerker als hij mij weer ziet en vraagt of er iets niet in orde is, ik geef aan dat de auto niet gewassen is, waarna hij zegt, dat meent u niet, hij pakt het visitekaartje van zijn manager en vraagt mij om onze gegevens, zodat hij haar op de hoogte kan brengen van dit "probleem" want dit kan echt niet vind hij. Hij belooft mij dat ik maandag of dinsdag via zijn manager wat krijg te horen, dus onder het genot van een drankje op het terras zien Wim en ik ons zelf al terugkomen voor een weekendje Brussel, haha. We zullen zien.

Om iets voor 6 rijden we de snelweg op en zien we hoe het onderweg gaat, na 10 minuten in de auto liggen zowel Ronald als Chantal te slapen (Chantal met Iejoor want die hebben wij meteen in Brussel voor haar uit de koffer gehaald)

en uiteindelijk rijden wij in een keer door naar huis. Alleen de laatste 15 minuten heeft Wim het echt zwaar doordat vlak bij huis, de brug opengaat op de snelweg en wij daardoor 5 minuten stilstaan terwijl de zon al fijn laag staat. Ik hoef het stuur niet over te nemen en om precies 8 uur stappen wij ons eigen huis weer in, 20 uur daarvoor stonden wij op het vliegveld in Miami de koffers in te leveren en nu zijn we weer thuis.

We hebben een geweldige reis zo en weten het zeker

Nogmaals bedankt voor het volgen en alle reacties en tot een volgende keer!!