Bijzondere snorkeltocht met manatees

Vanmorgen stonden wij vroeg op en vertrokken om 7.00 uur naar Crystal River, wij waren niet de enige die vroeg op waren, want bij de buren liep een gordeldier en het lukte Chantal om een foto te maken, ze zijn niet snel maar wel heel bewegelijk. Vervolgens ook nog een konijntje en een eekhoorn voordat wij de auto instapten (zou er bijna iedere ochtend voor op de stoep gaan zitten :))

Volgens de navigatie was het 2 uur en 15 minuten rijden terwijl google maps 1 uur en 50 minuten aangaf. Wij kiezen daarom voor de route van google maps en maken eerst een stop bij de wal-mart voor een alternatief ontbijt in de auto (muffins en donuts) en gaan dan op weg.

Wij moeten er om 9.15 zijn en draaien om 9.00 de parkeerplaats op.

Wij melden ons en krijgen te horen dat wij met Captain Bryan meegaan, we passen de wetsuits aan en wachten tot we compleet zijn (we gaan met zijn 12en aan boord) en krijgen dan in de shop (die erg leuke Manatee dingen heeft) een video met wat we wel en niet mogen doen tijdens de tocht.
Het is dus niet de bedoeling om de manatees als je ze ziet actief aan te raken, het liefst tijdens het zwemmen alleen zachtjes de armen te gebruiken en niet de benen omdat de kans groot is dat je een van de andere snorkelaars raakt of de manatees.

We vertrekken iets voor 10 uur met Captain Bryan die een stukje vaart en ons dan eerst even in het water wil hebben om te kijken of wij genoeg controle hebben tijdens het snorkelen (lees alleen met de handen bewegen) en om ons daarmee te helpen krijgen wij allemaal een zwemslurf om het evenwicht te bewaren  en deze sessie is ook bedoeld om ons vertrouwt met het water te maken. Wij klimmen via het trappetjes de boot weer op en gaan bij verschillende aftakkingen van Kings Bay op zoek naar Manatees maar zonder resultaat, wij zien wel diverse schildpadden maar helaas de eerste 3 kwartier geen manatees.
Bryan maakt meerdere opmerkingen dat het natuurlijk wilde beesten zijn dus waar zouden ze dan wel kunnen zitten en bij ons begint toch wel een gevoel te ontstaan van desillusie, stel dat we er inderdaad geen een zien.

Dan vaart Bryan een aftakking in waar 3 soortgelijke boten liggen als de onze dus daar moet wat zitten. Wij krijgen te horen dat er een moeder en kind zit. Bryan zijn voorkeur was om de groep op te splitsen in kleinere groepjes maar aangezien wij de 4e boot zijn denkt hij nu dat wij als de andere groepen geweest zijn wij als gehele groep het water in gaan. Boot 1 en 2 gaan er weer vandoor en terwijl de snorkelaar van boot 3 nog in het water liggen gaan wij rustig het water in. De capitein van boot 3 laat weten dat moeder en kind onze kant opkomen en zij gaan het water uit en wij blijven rustig in het water liggen, met de bril en snorkel in het water.

Opeens zie ik een gigantische vlek onder mij door komen, dat moet mama zijn, ik zie haar rug en staart erg goed maar heb haar voorkant gemist. Iedere keer als ik mama spot zie ik alleen haar derriere ook interessant maar de voorkant zou ook leuk zijn. Wij zijn nu alleen nog in het water als groep en de overige boten zijn weg. Na een minuut of 10 gaan wij het water uit en het grootste gedeelte van de groep (waaronder Ronald, Chantal en Wim) hebben beide gezien en iedereen is razend enthousiast met name over de baby. Vanaf de boot heb ik wel vol zicht op de baby en wij staan allemaal vanaf de boot te kijken hoe de baby zich voortbeweegt als Bryan aangeeft dat doordat er geen andere groep is gekomen wij het beste weer het water in kunnen gaan en dan in 2 groepen opgesplitst.
Chantal en ik gaan met de eerste groep met Bryan mee, hij heeft een onderwatercamera bij zich en er vindt recht voor Chantal en mijn neus een enorme ontdekkingstocht van de baby plaats op Bryan, het is zo geweldig mooi om dat recht voor je ogen te zien gebeuren, het meisjes baby gaat zelfs zo ver dat ze Bryan een knuffel/kus op zijn gezicht geeft. SUPER!

Wij wisselen af met het tweede gedeelte van de groep (met Ronald en Wim) en doordat een wat oudere man aan boord blijft, zeg ik tegen Chantal dat zij nog een keer het water in mag als zij wil, en dat doet ze dan ook direct. Ook bij deze groep vertoont het meisje haar kunstjes en dit keer valt ze op Ronald en geeft hem ook een kus op zijn gezicht. Ook Chantal krijgt een "kus" op haar benen. GAAF!!

 

Moeder Manatee blijft wel voortdurend in de buurt maar laat haar meisje haar gang gaan. Dan is het ook voor de tweede groep de tijd om eruit te komen en staat de klok opeens al op 12.00 (de tijd dat wij zo'n beetje terug moesten zijn). Aan boord kijken wij nog naar moeder en dochter waarna Bryan voorzichtig de boot weer uit de aftakking vaart en wij na een kleine tocht aanmeren bij het dock.

In het winkeltje nemen wij naast de cd met foto's (Bryan heeft vrijwel alleen fotos gemaakt omdat het zicht voor video te beperkt was) nog wat souvenirs voor Chantal mee (kettinkje en beeldje) die een mooie herinnering zullen zijn ons deze speciale tocht.

Wij kleden ons weer aan en lunchen bij McD, onderweg in de auto bellen wij even naar paps en mams/opa en oma in Nederland om over deze mooie ontmoeting te vertellen, komen onderweg in een gigantische regenbui terecht met zicht vele malen minder als onder water bij de manatees, maar gelukkig gaat ook hier alles goed, en na een kleine 2 uur arriveren wij weer bij de villa, waar het wel mooi weer is vandaag waardoor wij nog lekker in het zwembad kunnen nagenieten van deze tocht.

Sávonds een hapje bij ichiban, chinees buffet en dan houden wij het voor gezien, deze dag was heel erg speciaal.   WE LOVE MANATEES