Relaxen, schieten, shoppen en Longhorn

In de ochtend doen we rustig aan en het zonnetje komt nog met enige regelmaat door de bewolking heen dus ik vermaak mij prima met mijn e-reader onder de lanai. Wanneer wij willen gaan brunchen begint het echter net te regenen dus in plaats van buiten te eten verhuizen wij naar binnen.

Wij gaan vanmiddag naar de schietbaan zodat Wim en Ronald kunnen gaan schieten. Chantal en ik kunnen vanachter een glazen wand kijken, de foto's zijn daarom niet van super kwaliteit. Er zijn ook fotos en videos door Wim en Ronald zelf gemaakt maar die kan ik nu niet makkelijk toevoegen. Nadat Wim en ik ons geregistreerd hebben (er moeten 2 volwassenen aanwezig zijn om een minderjarige te mogen laten schieten) krijgen Wim en Ronald oorbeschermers en een bril en kiezen uit op wat voor soort "doelen" ze willen schieten (papier met schijfjes, schietschijven, mensomtrek maar ook zombi's behoren tot de mogelijkheden) en mogen aangeven met wat voor soort wapen ze willen schieten. Ze krijgen na de 1e keuze van het wapen een hele korte uitleg over het wisselen van de patronen en vertrekken dan met een soort van gereedschapkistje met het wapen en de patronen naar de afgesloten schietbaan. Wim en Ronald schieten uiteindelijk met 2 wapens (springfield + Glock 19- 9mm) 50 patronen op 3 verschillende doelen. (ze mogen in principe onbeperkt van wapens wisselen, zolang deze hetzelfde kaliber heeft, maar dit moet wel weer aan de counter gebeuren en daarom blijft het beperkt tot 2. Ze vonden het leuk om een keer te doen en Wim helemaal want eindelijk kon hij zijn zoon weer eens met iets verslaan :)) Ronald vond het ook erg spannend want je staat wel met echte munitie te schieten (en het knalt ook de hele tijd om je heen). Het spelen op de computer is voor Ronald toch makkelijker dan dit, want als ze afspreken dat hij op de ronde schijf rechtsboven zal richten, raakt hij keurig netjes de middelste schijf 3 x op een rij in plaats van de schijf rechtsboven.

Na deze schietervaring gaan wij nog een uurtje naar een outlet en slagen daar zomaar bij Calvin Klein en Tommy H. Voor ieder van ons, zit er uiteindelijk iets in de tas.

Wij willen vanavond gaan eten bij Longhorn Steakhouse (restaurant dat vaak voorbijkomt bij andere bloggers) maar als wij op de 192 aankomen, staat er een enorme wachtrij en de verwachte tijd voor aanschuiven aan een tafel ligt tussen de 40/45 minuten. Daarop besluiten wij op zoek te gaan naar een andere Longhorn uit de drukte en komen uit bij de Longhorn in Wintergarden waar wij binnen 20 minuten naar toe zijn gereden en waar het zalig rustig is.
Wij genieten van een prima maaltijd en gaan dan naar huis, het was een "knallende" rustige dag :)